Nu ze rustig slaapt,
pak ik mijn overhemden, alle negen die ik heb.
Dit is het dan het einde van.
Das vier meer dan ik had.
Ze heeft niets fout gedaan.
Ik laat de foto's staan, maar ik zal gaan. Ze draait zich langzaam om.
M'n kast is bijna leeg.
M'n tas raakt overvol met wat ik ooit eens van haar kreeg.
Ze fluistert zacht: "t Wordt laat vannacht."
maar ik kom vandaag niet terug.
Ik geef r nog een ochtendkus, heel vlug, en er ons bij neergelegd.
Zo zou het gaan, wanneer de vraag.
We hebben het al zo vaak gezegd
Zo voelt ie dus, de laatste kus.
Nou die dag is dus vandaag.
Ik doe de deur heel zachtjes dicht,
Ik kijk nog een keer en ik voel de twijfel weer.
`k Onthoud, de blik op haar gezicht
M'n tas staat op de gang. M'n leven past erin en al het mooie kwam van haar.
We hoorden bij elkaar.
We wisten allebei dit duurt nooit lang,
Het ging te goed, te vroeg ontmoet. maar we waren steeds te bang.
We hebben het al zo vaak gezegd
en er ons bij neer gelegd.
Zo zou het gaan, wanneer de vraag.
Nou die dag is dus vandaag.
Ik kijk nog een keer en ik voel de twijfel weer.
Zo voelt ie dus, de laatste kus
omdat ze beter weet.
Ik hoop dat ze het heel snel weer vergeet, En heeft ze al gelezen wat ik naast `r heb gelegd?
Zou ze wakker zijn?
"De laatste kus, ik doe `em dus,
Waarin ik heb gezegd:
terwijl je altijd zei: "Hij komt van mij."
Want de sterkste dat was jij. De laatste kus, dit is `em dus.
האתר פועל ברישיון אקו"ם
כל הזכויות שמורות 2022 ©