t Is niet zo lang geleden.
Maar 't lijkt een ver verleden.
Of ze noemde zich zo.
Ze heette Domino. Het blauw van regenbogen.
En zij had in haar ogen.
Ze hield niet van Clouseau.
En bij het ochtendgloren.
Wel van Mozart en zo.
Was ik al lang verloren.
Het was echt goed raak.
Ik heb een vreemde smaak. Ze is niet lang gebleven.
Heeft geen adres gegeven.
Ze heette Domino. Domino of zo.
Van godverlaten stranden.
Ze hield van verre landen.
Zij had kultuur en zo.
't Is moeilijk te verklaren.
Van wachten op Godot.
Er was iets in haar haren.
Het leek wel maneschijn.
Moet mijn verbeelding zijn. Ze lachte zelfs een beetje.
Dan zei ze ik vergeet je.
Jij redt het wel aleen.
Je komt er wel doorheen.
't Was hard om te verduren.
Maar 'k ging door heter vuren.
Ze heette Domino.
Domino of zo. Ze hield niet van Clouseau.
En zij had in haar ogen.
Het blauw van regenbogen.
Wel van Mozart en zo.
Er was iets in haar haren.
't Is moeilijk te verklaren.
Leek wel maneschijn.
Kan mijn verbeelding zijn .
Ze zeggen dat ik taai ben.
Dat ik een echte haai ben.
Het lijkt alleen maar zo.
Vraag maar aan Domino. Ik heb in heel mijn leven.
Om niemand veel gegeven.
Maar wel om Domino.
Domino of zo.
האתר פועל ברישיון אקו"ם
כל הזכויות שמורות 2022 ©